به راه بادیه رفتن بِه از نشستن باطل

هزار جهد بکردم که سرّ عشق بپوشم

نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم

به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم

شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم

راز

رازِ راه 
رفتن است

رازِ رودخانه 
پُل

رازِ آسمان
ستاره است

رازِ خاک
گُل

رازِ اشک ها 
چکیدن است

رازِ جوی
آب

رازِ بالها
پریدن است

رازِ صبح
آفتاب

رازهای واقعی
رازهای برملاست
مثل روز روشن است
راز این جهان خداست

راز - عرفان نظرآهاری - از کتاب: چای با طعم خدا