مشک خالی و پرهیز آب

(15)147: مشک خالی و پرهیزِ آب!

«پرهیزِ آب!» عبارتی است که سقایان و آبکشان هنگامی‌که با مشک یا سبوی پر آب از جای پر تردد می‌گذرند بانگ می‌کنند تا عابران را توجه دهند که خیس نشوند.

عبدالله مستوفی می‌نویسد:

«با مشک خالی پرهیز آب گفتن» نظیر

شکر نعمت نعمتت افزون کند

شُکرُالعالِمِ علی عِلمِهِ عَمَلُهُ بِهِ وَ بَذَلُهُ لِمُستَحَقِّهِ.

شکر دانشمند بر نعمت علم خود، عمل نمودن به آن و تعلیم آن علم به کسی است که شایسته‌ی آن است.

(غررالحکم)

---------------------------------------------------------

عید غدیر خم بر همه شما مبارک

ز گهواره تا گور دانش بجوی اما دردسر نده

طالب علمی مدتی پیش مولانا مجدالدین درس می‌خواند و فهم نمی‌کرد. مولانا شرم داشت که او را منع کند. روزی چون کتاب بگشاد نوشته بود که «قال بهزین حکیم»؛ او به تصحیف می‌خواند «به زین چکنم».

مولانا برنجید. گفت: به زین آن کُنی که کتاب در هم زنی  و بروی، بیهوده دردسر ما و خود ندهی.

عبید زاکانی - رساله دلگشا