چو شور عشق درآمد قرار عقل نماند
درون مملکتی چون دو پادشا گنجد
***
میسرت نشود عاشقی و مستوری
ورع به خانه خمار در نمیگنجد
***
چنان ارادت و شوقست در میان دو دوست
که سعی دشمن خون خوار در نمیگنجد
***
عقل را با عشق خوبان طاقت سرپنجه نیست
با قضای آسمانی برنتابد جهد مرد