چو شور عشق درآمد قرار عقل نماند
درون مملکتی چون دو پادشا گنجد
***
میسرت نشود عاشقی و مستوری
ورع به خانه خمار در نمی‌گنجد
***
چنان ارادت و شوقست در میان دو دوست
که سعی دشمن خون خوار در نمی‌گنجد
***
عقل را با عشق خوبان طاقت سرپنجه نیست
با قضای آسمانی برنتابد جهد مرد
اگر به این فکر میکنید که چرا امروز روز عشق ندارید به این فکر کنید که روز ایدز هم شما مثل خیلیها ایدز ندارید!
ولنتاین است در آن کوش که عاشق باشی!
امروز بیست و ششم بهمن ماه هزاروسیصدونودوپنج مصادف با چهاردهم فوریه دوهزاروهفده؛ چهارشنبه است
همان روز عشق ...
خیلیها از مدت‌ها پیش منتظر این روز بودند تا یا رابطه‌شان را بر هم بزنند یا رابطه‌ای برقرار کنند و یا اصلاً برای‌شان فرقی نمی‌کند که در چه حال و شرایطی باشند. آن دسته اول در این فکرند که خدای ناکرده آب از دستشان چکه نکند؛ راستش برای این گروه روز بیست‌وششم دی ماه یا عصر روز جمعه و یا غروب سیزده‌به‌در هیچ فرقی ندارد، حتا نمی‌دانند شنبه است یا سه‌شنبه. از خیر صحبت پیرامون دسته دوم هم می‌گذریم ... آنها دلی حساس دارند و به همین دلیل برای‌شان خوبی و عشق آرزو می‌کنیم ... باشد که عشق‌شان پایدار و مستدام باشد.
و اما گروه سوم ... که یا اصلاً برای‌شان مهم نیست و خیلی عادی به زندگی‌شان می‌رسند و می‌خورند و می‌خوابند و کار می‌کنند و غیره. اما اگر برای‌شان مهم باشد که عشق در زندگی‌شان باشد باز هم روز و تاریخ و ساعت خیلی فرقی برای‌شان ندارد. آنها هر آینه در عشق‌اند چنانکه سرشت انسان اینگونه است. آنها عاشق‌اند و هر روز را روز عشق می‌دانند و برای خود یا معشوق‌شان عشق می‌آفرینند. باشد که چنین باشیم.
به هر حال، «از کوچه بامداد» روز عشق را به شما شادباش گفته و برای‌تان آرزوی خورشیدی تابنده و ماهی فروزنده و عشقی پاینده دارد.
