نیکولو پاگانینی (Niccolò Paganini) آهنگساز و نوازنده بزرگ ایتالیایی بود که در فاصلهی سالهای 1840-1720 میزیست. او علاوه بر اینکه یک ویولونیست بزرگ بود، گیتاریستی بزرگ نیز به حساب میآمد. میگویند او به خاطر علاقهی معشوقهاش به صدای گیتار، سه سال تمام ویولون را کنار گذاشت و به یادگیری گیتار پرداخت. اما این فقط یک شایعه است؛ و او به هر حال سه سال به یادگیری نوازندگی گیتار پرداخت. پاگانینی در آن روزها تبدیل به اسطوره شده بود.
در یکی از کنسرتها سیمهای ویولون او یکییکی پاره شد تا اینگه پاگانینی ماند و ویولونی که تنها یک سیم داشت. او با همان یک سیم کنسرت را ادامه داد و قطعه را بدون نقص به پایان رساند؛ غوغایی به پا شد، صدای تشویقها قطع نمیشد و مردم به شدت هیجانزده شده بودند. فردای آن روز، روزنامهها تیتر زدند: «از این پس کسی بهتر از پاگانینی ویولون مینوازد که بتواند ویولون بدون سیم را به صدا درآورد.»
او در نوازندگی به مهارتی رسیده بود که بدخواهان برای زیر سوال بردن پاگانینی میگفتند: ما هنگام اجرای او دستان شیطان را میبینیم.
قطعهای که در ادامه خواهیم شنید، فینال از سویئت بزرگ در لا ماژور اثر پاگانینی است که از اساس برای دوئت گیتار و ویولن نوشته شد. اما پاگانینی از سر مزاح با دوست خود لوئیجی لینیانی بخش مربوط به ویولن را به شیوهای نوشت که هنگام اجرا صدایی مضحک و ناکوک میدهد. از اینرو امروزه فقط بخش گیتار این قطعه اجرا میشود.
*** فینال از سونات بزرگ در لا ماژور اثر پاگانینی را با اجرای گیتاریست بزرگ و ویرتوز فرانسوی جودیکائل پروآ میشنویم.
Final from Grand Sonata in A Major by Niccolò Paganini – Judicael Perroy
برای دریافت قطعه بر روی اسم فارسی آن کلیک نمایید