یوهان کاسپار مرتز در 17 آگوست 1806 در پایتخت اسلواکی (Pozsony لهستان یا Bratislava کنونی) در خانوادهای فقیر به دنیا آمد. او از همان نوجوانی گیتار و فلوت را به خوبی مینواخت و در همان سالها برای امرار معاش ناچار به تدریس موسیقی روی آورد.
در سال 1840 زادگاه خود را به مقصد وین ترک کرد؛ جاییکه توانست بزرگانی چون Anton Diabelli، Mauro Giuliani، Wenceslaus Matiegka و Simon Franz Molitor را ملاقات کند.
او یک ویرتوز بود و با کنسرتی در سال 1840 در وین توانست خود را به جامعهی هنری وین معرفی کند. این کنسرت تحت حمایت ملکه Carolina Auguesta برگزار شد و برای مرتز موفقیت بسیاری را به ارمغان آورد. او در سال 1841 تورهایی در سرتاسر اروپا برگزار کرد و به اجرای کنسرت در اتریش، هلند، روسیه، برلین و درسدن (Dresden) پرداخت.
در درسدن با Josephine Plantin - پیانیست کنسرت - آشنا شد و در سال 1842 در پراگ با او ازدواج کرد. در همین سالها Tobias Haslinger به انتشار آثار او مبادرت نمود. او در تورهای مختلف خود بهصورت سولو و نیز به صورت دوئت با همسرش برنامه اجرا میکرد.
ژوزفین نقل میکند که در یکی از تورهایشان در سال 1855 گمرک به مرتز به عنوان قاچاقچی وسایل موسیقی مشکوک میشود. زیرا او نه تنها دو گیتار با خود حمل میکرد، بلکه مقدار بسیار زیادی سیم نیز همراه خود داشت. مرتز اینگونه توضیح داد، که او روش جدیدی در نواختن گیتار دارد و با ناخن ساز میزند. این کار صدای قویتر و شفافتری ایجاد میکند ولی از طرف دیگر باعث میشود سیمها زودتر پاره شوند.
در سال 1846 او تقریبا تا پای مرگ پیش رفت. آنهم بر اثر مصرف زیاد دارویی که برای ناراحتی اعصاب او تجویز شده بود. پس از 18 ماه و با پرستاری همسرش توانست سلامت خود را دوباره بهدست آورد و در سال 1848 دوباره کنسرت دهد. بعضی معتقدند کارهای او به میزان بسیار زیاد متأثر از قطعات رومانتیکی است که همسرش در طی این دورهی بیماری برای او مینواخته است. او از موسیقیدانانی که برای پیانو مینوشتند از جمله از شوپن، شوبرت، شومان و مندلسون، بسیار الهام گرفت.
قطعهای که برای این بخش در نظر گرفته شده است، قطعهای است با نام Elegy یا مرثیه. Elegy فرمی نوستالژیگونه است که در هنر و ادبیات وجود دارد و به نوعی بیان غم از دست دادن یا دوری از یک دوست یا چیزی در گذشته است.
با هم قطعهی Elegy ساخته کاسپار مرتز را با اجرای مارک اشمیت آلمانی میشنویم.
Elegy by Johann Kaspar Mertz – Mark Schmidt
برای دریافت این قطعه، کلیک نمایید.