چندتا کار کوچیک برای تقویت اعتماد به نفس

نویسنده و مدیر اجرایی یکی از ۵۰۰ شرکت سودآور و برتر آمریکا، بکی بلالاک (Becky Blalock) می‌گوید: اجداد ما ناچار بودند برای زنده ماندن محتاط باشند و این ویژگی ازطریق تکامل به ما نیز به‌ارث رسیده و موجب شده است که گاهی ترسو و خجالتی باشیم و احساسات خود را بروز ندهیم. البته این مسئله هیچ اشکالی ندارد، ولی هیچ‌کس نمی‌خواهد در حالتی از ترس و خجالت همیشگی گرفتار شود. خوشبختانه با شکل‌گیری عادت‌های درست روزانه می‌توان اعتماد به نفس را تقویت کرد.

خب در ادامه با چندتا کار ساده که هر روز می‌تونیم انجام بدیم و اعتماد به نفسمون را بالا ببریم آشنا می‌شیم: (دوستان گلم، لطفن برای خواندن متن، روی نشان نارنجی رنگ زیر تاریخ این مطلب کلیک کنید :-) )

حافظ

سهم امروز من از حافظ:

تا در ره پیری به چه آیین روی ای دل
باری به غلط صرف شد ایام شبابت

سکوت

نه بحثی و نه حرفی! نه دیگه به قضاوت‌ها و اراجیف شما اهمیتی میدم و نه ... هیچی!

اونقدر باهوش هستم که اون چیزی را که دوست دارید به خوردتون بدم و لبخند رضایت پیروزی را روی لبتون بنشونم. من بازیگر نبودم، اما از شما یادگرفتم بازی کنم ... حالا هم هرجا که بتونم و در هر موقعیتی خودتون را بازی میدم ... به همین راحتی!

موسیقی

سلام به همه
اگر شما گیتاریست بودین دوست داشتین چه ترانه‌ای را با سازتون اجرا کنین و بخونین؟

وقت شناسی

درود

آخرین باری که سر وقت سر کارتون حاضر شدید کِی بود؟ چرا؟ چی شد که سر وقت رسیدید؟

سعدی و حسادت!

حضرت #سعدی شیرین‌سخن خطاب به حسودان و تنگ‌نظران در حکایت پنجم از باب نخست #گلستان چنین می‌گوید:

توانم آنکه نیازارم اندرون کسی
حسود را چه کنم که‌او ز خود به رنج دَرَست

بمیر تا برهی ای حسود که‌این رنجی‌ست
که از مشقت آن جز به مرگ نتوان رَست

#گلستان_سعدی
#سعدی

تفسیر

Every day we interpret what others are doing by putting a frame around their actions. And we are often wrong.

ما هر روز آنچه را دیگران انجام می‌دهند با قرار دادن چارچوبی دور رفتارهای آنها تفسیر و اغلب اشتباه می‌کنیم.

Creativity Rules, Tina Seelig, Ch. 11 - Reframe

(تیم ترجمه قلم زرین)

غزل بزرگ

همه‌ی بت‌های‌ام را می‌شکنم
تا فرش کنم بر راهی که تو بگذری
برای ِ شنیدن ِ ساز و سرود ِ من.

همه‌ی بت‌های‌ام را می‌شکنم - ای میهمان یک شبِ اثیریِ زودگذر!_
تا راهِ بی‌پایانِ غزل‌ام، از سنگفرش بت‌هایی که در معبدِ
ستایش‌شان چون عودی در آتش سوخته‌ام، تو را به نهان‌گاهِ دردِ من
آویزد.

گرچه انسانی را در خود کشته‌ام
گرچه انسانی را در خود زاده‌ام
گرچه در سکوت دردبارِ خود مرگ و زندگی را شناخته‌ام
اما میان این هر دو _ شاخه‌ی جدامانده‌یِ من! _
میان این هر دو

من

لنگرِ پر رفت‌وآمدِ دردِ تلاشِ بی‌توقفِ خویش‌ام.

غزل بزرگ
احمد شاملو
یادش گرامی

روز دختر

دختره یا پسر؟
این یکی از اولین پرسش‌هایی‌ست که پس از شنیدن خبر حاملگی یکی از دختران نزدیک به ما به ذهنمان خطور می‌کند یا می‌شنویم که دیگران این سوال را درباره‌ی بچه‌ی توی شکم از خودش یا از هم می‌پرسند. یکی هم نیست بگوید «به تو چه؟!»

یکی از اشتباهات بزرگ و ترسناکی که می‌توان در این کشور مرتکب شد همین است که یکی «دختر» به دنیا بیاید. آنوقت دیگر خر را بیار و باقالی بار کن! از زمین و آسمان برایش می‌بارد.

اما وظیفه‌ی ماست که در این روز از همه‌ی کسانی‌که ناخواسته مرتکب چنین اشتباهی شده‌اند «سپاسگزار» باشیم.

مادرها (به ویژه مهناز بانو و آمنه خاتون، مادرهای گل خودم)، خواهرها (به‌ویژه نرگس‌جان و ساحره‌جان، خواهرهای قشنگ و مهربان خودم) و دختر کوچولوی تنهایی‌ها و شریک زندگی‌ام:  سالومه جان و همه‌ی دخترهای سرزمین مادری‌ام ... من از همه‌ی شما سپاسگزارم که اشتباه کردید (ما می‌فهمیم که تقصیر شما نیست، ولی انتظارنداشته باشید مسئولین فهیم ما بفهمند) و دختر شُدید تا رنگ و شیطنت و مهر و بلا از زندگی ما رخت برنبندد!

دمتون گرم

سرتون سلامت

لبتون خندون

مدیریت زمان

باور کنید مسئله فقط «وقت‌شناسی» است: از دیر آمدن همکار برای تحویل شیفت بگیرید تا بی‌قت به دنیا آمدن‌مان!

بیخود نیست که عبید در رساله‌ی صدپند گفته: «حاضروقت باشید که عمر دوباره نخواهد بود.» یا آن ضرب‌المثل معروف که «سه پلشک آید و زن زاید و ... » یا «لعنت بر دهانی که بی‌موقع باز شود!»