26. مجردی و قلندری را مایه‌ی شادمانی و اصل زندگانی دانید.
27.خود را از بند نام و ننگ برهانید تا آزاد توانید زیست.
28. در دام زنان میفتید، خاصه بیوگان کُرّه دار.
29. از بهر جماع سرد حلال، عیش بر خویش حرام مکنید.
30. دختر فقیهان، شیخان، قاضیان و عوانان را مخواهید؛ و اگر بی اختیار پیوندی با آن جماعت اتفاق افتاد [با عروس چنان کنید] تا گوهر بد به کار نیاورد و فرزندان گدا، سالوس، مزور و پدر و مادر آزار از ایشان در وجود نیاید.
21.از همسایگی زاهدان دوری جویید تا بکام دل توانید زیست.
22. در کوچه ای که مناره باشد وثاق [= منزل] نگیرید تا از دردسر مؤذنان بدآواز ایمن باشید.
23. بنگیان را به لوت (خوراکی) و حلوا در یابید.
24. مستان را دست گیرید.
25. چندان که حیات باقیست از حساب میراث خوارگان خود را خوش دارید.
11. طمع از خیرِ کسان ببرید تا به ریش مردم توانید خندید.
12. گِردِ درِ پادشاهان نگردید و عطای ایشان به لِقای دربانان ایشان بخشید.
13. جان فدای یاران موافق کنید.
14. برکتِ عمر و روشنایی چشم و فرح دل در مشاهده نیکوان دانید.
15. ابرو در هم کشیدگان، گره در پیشانی آورندگان، سخن‌های به جد گویان، ترش رویان، کج مزاجان، بخیلان، دروغگویان و بد ادبان را لعنت کنید.
6. حاضروقت باشید که عمرِ دوباره نخواهد بود.
7. هرکس که پایه و نسبت خود را فراموش کرد به یادش میارید.
8. بر خود پسندان سلام مدهید.
9. زمان ناخوشی را به حساب عمر مشمرید.
10. مردمِ خوش‌باش، سب‌کروح، کریم‌نهاد و قلندرمزاج را از ما درود دهید.
