دختره یا پسر؟
این یکی از اولین پرسش‌هایی‌ست که پس از شنیدن خبر حاملگی یکی از دختران نزدیک به ما به ذهنمان خطور می‌کند یا می‌شنویم که دیگران این سوال را درباره‌ی بچه‌ی توی شکم از خودش یا از هم می‌پرسند. یکی هم نیست بگوید «به تو چه؟!»
یکی از اشتباهات بزرگ و ترسناکی که می‌توان در این کشور مرتکب شد همین است که یکی «دختر» به دنیا بیاید. آنوقت دیگر خر را بیار و باقالی بار کن! از زمین و آسمان برایش می‌بارد.
اما وظیفه‌ی ماست که در این روز از همه‌ی کسانی‌که ناخواسته مرتکب چنین اشتباهی شده‌اند «سپاسگزار» باشیم.
مادرها (به ویژه مهناز بانو و آمنه خاتون، مادرهای گل خودم)، خواهرها (به‌ویژه نرگس‌جان و ساحره‌جان، خواهرهای قشنگ و مهربان خودم) و دختر کوچولوی تنهایی‌ها و شریک زندگی‌ام: 
سالومه جان و همه‌ی دخترهای سرزمین مادری‌ام ... من از همه‌ی شما سپاسگزارم که اشتباه کردید (ما می‌فهمیم که تقصیر شما نیست، ولی انتظارنداشته باشید مسئولین فهیم ما بفهمند) و دختر شُدید تا رنگ و شیطنت و مهر و بلا از زندگی ما رخت برنبندد!
دمتون گرم
سرتون سلامت
لبتون خندون
